مددکاری؛ هنر انساندوستی
مددکاران بیصدا و بدونادعا در مسیری قدم برمیدارند که هرروز پر از چالشها و امیدهاست. آنها در لحظاتی کنار مددجو قرار میگیرند که شاید هیچکس دیگری آنها را نمیبیند؛ بین اشکها، در دل ناامیدیها و در تاریکیهایی که گاهی زندگی را احاطه میکند، چراغ راه میشوند. کار مددکار فراتر از شغل است؛ آنها همسفر دردها و همدل آرزوها هستند. میدانند که گاهی کافی است دستی گرفته شود، جملهای آرامشبخش گفته شود، یا فقط کسی باشد که گوش بدهد.
شفیقه لطفی، مدیر واحد مددکاری اجتماعی روشنای امید
نساء فرقدان، مددکار اجتماعی «خانه روشنا»
منصوره شریعتی؛ مددکار داوطلب روشنای امید
لوح تقدیر از مددکاران روشنای امید، بهمناسبت روز مددکار اجتماعی
بیشتر بخوانید
* قدردانی از مددکاران روشنای امید بهمناسبت روز مددکار
* فعالیتهای واحد مددکاری روشنای امید
تلاشهای خالصانه مددکاران
بههمین مناسبت و برای تقدیر از زحمات آنها، از مددکاران روشنای امید و داوطلبانی که در این واحد همراه و همپای مددکارانند، دعوت کردیم تا ساعاتی را کنار هم باشیم. زهرا یاوری، مدیرعامل بنیاد، روشنای امید را قدردان زحمات مددکاران خود دانست و جبران تلاشهای بیوقفه و گاهی شبانهروزی آنها را امری غیرممکن خواند. او در صحبتهایش مددکاران را پایههای اصلی بنیاد معرفی کرد که بدون آنها هیچکاری پیش نمیرود. در این دیدار مددکاران و داوطلبان این واحد از حس و احساسی گفتند که ارائه این خدمات به آنها میدهد و آن را فراتر از یک شغل، جایگاهی امن برای ذهن و روحشان دانستند.
انتهای پیام