کمک در افزایش اعتمادبهنفس در فرزندان روشنای امید
یادداشتی از دکتر پروین متوسلین، متخصص پوست و از پزشکان داوطلب در بنیاد روشنای امید
برای یک پزشک تفاوتی وجود ندارد که چه کسی را معالجه کند و ما تمام تلاش خود را برای بهبود بیماران انجام می‌دهیم ولی به‌نظر من فرق فرزندان روشنای امید با سایر افراد در این است که باید با آغوش بازتر با این افراد رفتار کنیم و پیگیرتر باشیم، زیرا این افراد نیاز به پیگیری بیشتر دارند. دلیلش این است که از وجود والدین پیگیر کمتر برخوردارند و این وظیفه بر دوش ماست که پیگیرتر برخورد کنیم. در ضمن رفتار و برخورد ما باید به‌نوعی باشد که اعتمادبهنفس را در این افراد بالا برده و بتوانیم امید را در دل آنها بکاریم که بدانند با تمام مشکلاتی که برای‌شان به‌وجود آمده، در آینده می‌توانند جایگاه مناسبی در جامعه برای خودشان پیدا کنند.
مهم‌ترین دغدغه من به‌عنوان یک پزشک داوطلب در این مجموعه این بوده که بتوانم بهترین خدمت خودم را به این عزیزان ارائه کرده و باتوجه به شغلم به‌عنوان یک متخصص پوست، با خدمتم بتوانم چه از نظر ظاهری، چه از نظر سلامت اعتماد به‌نفس را در این عزیزان بالا ببرم.
من فکر می‌کنم مهم‌ترین نیاز این افراد، که متأسفانه از وجود محیط گرم خانوادگی محروم بودند، امنیت است. منظور از امنیت در دو بعد مادی و معنوی است؛ از نظر مادی، یعنی بتوانیم فضایی فیزیکی برای بچه‌ها مهیا کنیم تا بتوانند با آرامش نیازهای اولیه خود را تأمین کرده و از نظر معنوی، بتوانیم امید و عشق را در وجود آنها زنده نگه داریم.
