اینفوگرافی های روشنای امید
بنیاد خیریه روشنای امید ایرانیان درراستای توانمندسازی و حمایت از استقلال جوانانی فعالیت میکند که در سن 18سالگی، مراکز نگهداری را ترک کردهاند. این بنیاد برای حفظ حمایت مستمر از فرزندان خود نیازمند همراهی خیرین و حامیان گرامی است. روشنای امید با توجه به شرایط اقتصادی و معیشتی، تصمیم گرفته بستههایی را با جزییات هزینههای ماهانه فرزندان خود تعریف کند تا علاوه براینکه خیرین و حامیان محترم در جریان ریز هزینهکرد ماهانه فرزندان قرار میگیرند، بتوانند با سهولت بیشتری کمکهای خود را در اختیار آنها قرار دهند. لازم بهذکر است که بستهها باتوجه به هزینههای نیمسال دوم سال 1401 برآورد شده است.
تفاهمنامه همکاری روشنای امید و فرزندان مستقل شده از بهزیستی
روشنای امید با هدف توانمندسازی فرزندان مستقلشده از سازمان بهزیستی، فعالیت میکند. تلاش این بنیاد خیریه بر این است با بهرهگیری از خدمات تخصصی، فرصتهای لازم برای برخورداری از یک زندگی مستقل را برای گروه هدف خود فراهم کند تا بتوانند بیشترین ظرفیتها و توانمندیهای خود را شناسایی و شکوفا کرده و از زندگی سالم، امن و توأم با موفقیتی برخوردار شوند. مبرهن است موفقیت در این مسیر نیازمند همکاری دو طرف است و بدون تلاش، برنامهریزی و همراهی فرزندان چنین انتظاراتی محقق نمیشود. به این ترتیب روشنا امید و فرزندان در پیمانی مشترک برخی تعهدات را باید بپذیرند.
مسئولیت فرزندان در بنیاد خیریه روشنای امید ایرانیان
توانمندسازی و استقلال فرزندان تحت پوشش بنیاد روشنای امید ایرانیان نیازمند صداقت و حسناستفاده از منابع بنیاد و همچنین تعامل و همکاری مستمر فرزند و بنیاد است. عدم رعایت اصول اخلاقی علاوه بر اینکه مانع از توانمندسازی خود فرد میشود، آسیبهای جدی و گاهی جبرانناپذیری را به منافع سایر فرزندان وارد میکند. رعایت کدها و ضوابط اخلاقی متضمن دستیابی به منافع عالی فرزندان و استفاده بهینه از ظرفیتها و منابع در دسترس بنیاد خواهد بود.
گروههای آسیبپذیر در بلایا
قرار بود روز کودک، سرشار از شادی و امنیت، برای فرزندان ما باشد. اصلا فلسفه نامگذاریهای اینگونه تلنگری است برای اینکه یادمان باشد… چیزهایی یادمان باشد که هرچند همیشه جلوی چشممان هستند، اما آنقدر در روزمرههایمان غرق میشویم که مهمترین ارکان هستی یک نظام اجتماعی را فراموش میکنیم. یادمان میرود وقت فریادهای بیوقفهای که از تلفن همراهمان بلند میشود، گوشهای فرزندمان را بگیریم… یادمان میرود اینروزها وقتی از مرگ آدمها حرف میزنیم، حواسمان به چشمهای مضطرب فرزندانمان باشد. روز کودک یک تلنگر برای همه ماست… برای همه ما در هر دسته و رستهای، که موظف به رعایت قوانین حقوق کودکان هستیم، قوانینی ساده که برای کودکانی وضع شدهاند که قرار است فردا، پدر و مادران دیگری باشند… پدران و مادرانی امن برای فرزندانی که شاید از امروز خوشحالتر باشند. بهیاد همه کودکان ازدسترفته، بهیاد کیان پیرفلک که رنگینکمان از شرمساری در برابرش آب شد و بهیاد همه کودکانی که در این روزها تصاویری را تجربه میکنند که حقشان نیست، فراموش نکنیم که کودکان جزو یکی از آسیبپذیرترین قشرهای جامعه هستند و وظیفه ماست که در هر شرایطی پناه آنها باشیم.