توانمندی؛ کلید روشنای امید
مهمترین و پرتکرارترین کلیدواژه در روشنای امید، توانمندی است. شاید اگر نگاهی به محتوای تولیدشده در همین صفحه بیندازید، متوجه این موضوع خواهید شد. مثل هر خانواده دیگری ما هم در روشنای امید از حداکثر ظرفیتها، استعداد و سرمایههای مادی و معنویمان برای توانمندشدن پسرها و دخترها استفاده میکنیم. اینروزها حمایت حرف اول را در این امر میزند، و شاید جوانها بیشتر از اینکه به حمایت مالی نیاز داشته باشند، محتاج حمایتهای معنوی در این راه هستند؛ حمایت از سوی خانواده و جامعه، و سطوح بالاتر از آن. روشنای امید هم همیشه تلاش کرده در غیاب خانواده، این نقش را برای فرزندان خود پررنگ کرده و در این راه پرفرازونشیب، همراه و حامی آنها باشد.
توانمندشدن انسانها برایشان توانمندی بههمراه میآورد: هیچکس نمیتواند از همان ابتدا توانمند باشد. ما یاد میگیریم، میآموزیم، کار میکنیم، شاگردی میکنیم، و درنهایت، تازه خود را محک میزنیم که ببینیم میتوانیم یا نه. در این راه بارها شکست میخوریم، بارها سقوط میکنیم و بارها ناامید میشویم، ولی این ماییم و این میدان نبرد بزرگی و سهمگینی بهاسم زندگی.
ما در طول روز با این بالاوپایین شدنها زیاد روبرو میشویم. دختری یا پسری گاهی به ما زنگ میزند یا به دفتر میآید و از دردسرهای کار و شغلش میگوید؛ از بیکارشدنش و از دهها مانعی که مانع حرکت چرخ زندگیاش شده. این داستانی است که برای همه ما اتفاق میافتد و اینجا، یکی از جاهایی است که تمام واحدهای روشنای امید برای حل مشکل این فرزند دستبهکار میشوند.
بیشتر بخوانید
پلههای موفقیت تحصیلی و کاری
هنرهایم برای فروش
ولی این یکسمت ماجراست. سمت روشن داستان هم هست که وقتی از فرزندی مدتها خبر نداری، با یک عکس که برایت میفرستد، خستگی تمام روز از تنت خارج میشود. میبینی چقدر جوانها برای رسیدن به رؤیاهایشان فقط اراده نیاز دارند و گاهی موفقیتشان فقط برای شما گوشزدی میشود که «من میتوانم». و وقتی فکر میکنی که یکنفر یکروز برای یادگرفتن کابینتسازی شاگردی کرده، حرف شنیده، سالها، با داشتن خانواده و سه فرزند، آزاد کار کرده تا بتواند زندگیاش را بگذراند و حالا با سیوخردهای سال که روزهای پایان خدمت سربازیاش را طی میکند، مغازه خودش را باز کرده یک کابینتساز ماهر است، به خودت میبالی که دستکم ناظر پیشرفت یک جوان مستعد بودی.
انتهای پیام