کارگاه سازگاری با خود، خانواده و جامعه
سازگاری مفهومی کلیدی در روانشناسی است که به توانایی فرد در برقراری تعادل بین نیازها، انتظارات و چالش‌های مختلف زندگی اشاره دارد. سازگاری با خود به معنای پذیرش و درک ویژگی‌ها، نقاط قوت و ضعف فردی است. از سوی دیگر، سازگاری با جامعه نشان‌دهنده تعامل مثبت با دیگران و توانایی رعایت هنجارها و قوانین اجتماعی است. سازگاری در این حوزه‌ها با یکدیگر در ارتباط است و تعادل در هر یک می‌تواند به بهبود کیفیت زندگی و سلامت روان فرد کمک کند.
کارگاه «سازگاری با خود، خانواده و جامعه» با حضور ژینوس ولیئی، مشاور و روانشناس برای فرزندان روشنای امید برگزار شد. در این کارگاه، ولیئی سازگاری را توانایی افراد برای هماهنگی با محیط تعریف کرد و آن را کلید بقا و عدم سازگاری با محیط را دلیل اصلی فروپاشی دانست. در این کارگاه فرزندان با استانداردها و نیازهای اصلی زندگی آشنا شدند و درباره ارتباط آن با به‌زیستی و رضایت از خود به بحث نشستند.
بیشتر بخوانید
رنج روحی بعد از ترخیص؛ گفتگوی روزنامه شرق با شاهین احمدیان، روانشناس روشنای امید
چه‌کسی به ما کمک می‌کند؛ یک مطالعه کیفی درباره جوانان پس از ترک مراقبت در ایران
در جلسه دوم این کارگاه، که ولیئی آن را به‌شکل تعاملی ادامه داد، فرزندان با شرکت در آزمون سنجش نیازهای اصلی، با نیازهای خود آشنا شدند و آنها را در تقابل با چشم‌انداز خود از زندگی، تحلیل کردند.
انتهای پیام
