یک خاطره خوش از یلدای روشنای امید
درآخرین پنج شنبه پاییزی سال ۱۳۹۴ آسمان پایتخت تکلیفش با خودش هم مشخص نبود. یخ زده بود اما بغضش را نمی شکست تا باران و برف را از گونه های سرما دیده اش جاری کند. درست در همین حال و هوا، ساختمانی که گرد «محبت» روی آن نشسته بود در حوالی پل رومی میزبان مراسمی شد که برعکس هوای بلاتکلیف روزهای آخر پاییز، تکلیفش بی نهایت برای جمع کردن آدم ها دور هم مشخص بود
«مهربانی» انسان های متفاوت از مشاغل مختلف را زیر یک سقف جمع کرده بود تا در فاصله چند روز مانده به یلدا به پیشواز این جشن رفته باشند. جشنی که «روشنای امید» میزبان آن بود تا افراد بدسرپرست و بی سرپرست تحت نظارت این خیریه مجالی داشته باشند تا در ساختمان «مجتمع توانبخشی شهدای هفت تیر» به بهانه یلدا لحظاتی دغدغه های شان را بگویند و بشنوند. برای رسیدن به این گفت و شنود کافی بود حیاط پاییزی ساختمان مجتمع توانبخشی هفت تیر را عبور کرد تا رسید به سازه ای نوساز که بوی رنگ تازه اش طراوت نو شدنش را داد می کشید. ساختمانی که در آن چهره های شاخصی آمده بودند تا صدای گرمای احساس جوانانی را با گوش خودشان بشنوند که سال های سختی را سپری کرده اند. چهره هایی مانند علی ربیعی، وزیر کار، محسن بندپی، رئیس سازمان بهزیستی، احمد دلبری، مدیرکل بهزیستی استان تهران و سید تقی نوربخش، مدیرعامل سازمان تامین اجتماعی و هنرمندانی مانند مصطفی زمانی،پوریا پورسرخ، الهام حمیدی و سحر قریشی آمده بودند تا جشن به یاد ماندنی برای یلدای 94 «روشنای امید» ها بسازند.
از معرفی تا تقدیر و سخنرانی آقای وزیر
«بیا بریم تو، اون پسره که نامزد شهرزاد بود آخرش هم به نامزدش نرسید، اون اومده» این را پسری جوان و خوش تیپ با صدای رسا به یکی از دوستانش می گوید که تکیه به دیوار زده و منتظر است. او با این لحن به سریال شهرزاد اشاره می کند که اخیرا به عنوان اثری داغ در شبکه نمایش خانگی منتشر شده است و مصطفی زمانی در آن نقش جوان عاشق پیشه ای را ایفا می کند که از ازدواج با دختر مورد علاقه اش جا مانده است. حالا فرهاد سریال شهرزاد در چند متری جوان تحت سرپرستی خیریه «روشنای امید» ایستاده و او به ذوق تماشایش وارد سالن می شود. جا تنگ است. فشار جمعیت به اندازه ای شده بود که محمد سلوکی، مجری برنامه چند بار در گفت و گو با یکی از همراهانش در پشت صحنه برنامه نگرانی این را داشت که تمامی جمعیت در سالن جا نگیرند.
کمی آنطرف تر گروهی از همسران مسئولان دولت یازدهم که اعضای خیریه روشنای امید هستند با آب و تاب مشغول رتق و فتق امور جشن بودند. آن ها به عنوان مسئولان این خیریه تلاش بسیار زیادی کرده بودند تا این مراسم به بهترین شکل ممکن برگزار شود.تلاشی که در نهایت با روی سن رفتن سلوکی، تماشای رسمی آن آغاز شد و با توضیحات یاوری، مدیرعامل روشنای امید ادامه پیدا کرد. مدیرعامل روشنای امید به میهمانان، خیرین و بچه های روشنا امید خوش آمد گفت و از مضمون برگزاری این جشن توضیح داد:«ما اینجا جمع شده ایم تا از بزرگانی تقدیر کنیم که نعمت و برکت وجودشان زینت بخش محفل است. فرصت حیات، فرصت پر رمز و رازی است. در عرصه کنش و واکنش ها، عرصه خلق و ابداع، عرصه هنرنمایی و نقش آفرینی و عرصه تلاش و کوشش اگر زنبور می تواند از شهد گل عسل تولید کند ما نیز می توانیم به عنوان یک انسان برگزیده خلقت از لابه لای سختی ها،استواری و ضعف ها را به توانایی و ناتوانایی ها را به توانمندی تبدیل کنیم.»
یاوری از خیرین تشکر کرد و گفت: «این جمع صمیمی در اینجا جمع شده است تا بر تعهدی پافشاری کند که همه ما نسبت به یکدیگر داریم. هریک از ما می تواند با نقش آفرینی های خود می تواند این نهال نوپا را حمایت کند و از فرزندان عزیز خود انتظار داریم که سهم خود را در شکوفایی این نهال ایفا کنند.»
پس از صحبت های خانم یاوری نوبت به مصطفی زمانی، بازیگر سینما وتلویزیون رسید تا از اعضای خیریه بایت فعالیت هایی که برای کودکان انجام دادند تقدیر کند. خیرینی که از طرف وزیر کار و مصطفی زمانی تقدیر شدند. در میان تقدیر شدگان دکتران و مهندسانی مانند، یارقلی، متوسلین، یاوری، شریف پور، حسام ، امین زاده، سرانی آذر، جلالی و ارشد بودند که یا به طور رایگان و یا با کمترین هزینه به کودکان کمک می کردند.
توضیحاتی که علی ربیعی، وزیر کار آن را اینگونه آغاز کرد:« امید و اعتماد گوهر گمشده جامعه امروز است. اما من به شما قول می دهم، امید به موفقیت در این جامعه هیچ گاه به این اندازه که امروز هست نبوده و من به عنوان فردی که در دولت هست می گویم ما باید امید را در جامعه گسترش دهیم و به آینده بهتر امیدوار شویم. هر نسلی با الگوی ذهنی خودش زندگی می کند. گروه هایی در جامعه هستند که افراد با تبعیت از این گروه ها رفتارشان را شکل می دهند و من افتخار می کنم به این موضوع که بچه های ما در بهزیستی «امید» دارند»
آقای وزیر که احساسش در میان کلامش پیدا بود صدایش را کمی صاف کرد و ادامه داد:« ما باید به یکدیگر اعتماد کنیم. اعتماد گوهر کم رنگ شده دیگر جامعه کشور است. ما باید کنار هم بایستیم. دولت می گوید ما باید در کنار شما قرار بگیریم و از خود شما کمک بگیریم. اعضای خانواده دولت در این جا حضور دارند. ما در برنامه اصلاحیه خواهیم داشت و باید خروجی از بهزیستی را سر و سامان دهیم. این تلاش را از ۸ ماه پیش شروع کرده ایم. ساختار هایی مدنظر داریم بچه هایی که از بهزیستی خارج می شوند رها شده در جامعه نباشند و من تبریک عرض می کنم به کسانی که هیئت امنای روشنای امید بودند. باید حداقل نگران بچه های بهزیستی باشیم. در این جهت کمک می کنیم».
موضوع دیگر زندگی اجتماعی افراد بهزیستی بود که علی ربیعی آن را مطرح کرد و درباره آن به این شکل اظهار نظر کرد:«نباید بچه ها را زندانی کرد و مانند یک زندانی با آن ها در بهزیستی رفتار کنند. درمان این بچه ها قرص خواب نیست که کسل شده و آن را در یک گوشه خواباند. باید از این بچه ها برای دیگر افراد و جامعه روحیه بسازیم تا ببینند در کتاب این بچه ها زندگی زیبا تر است»
آقای وزیر کلامش را با همین لحن احساسی به پایان برد تا آقای مجری فرصت را برای سوپراستارهای «روشنای امید» فراهم کند تا آنان هم بتوانند دلیل حضورشان را برای بچه های خیریه مطرح کنند. پوریا پورسرخ به عنوان سفیر مبارزه با دخانیات و الهام حمیدی به عنوان سفیر مهربانی همراه با دو اعضای موفق ترخیص شده از بهزیستی به گفت و گو نشستند. نازنین و مجید که در زندگی بیرون موفقیت را کسب کرده اند هر دو هم عقیده بودند که متاسفانه برخی از کارکنان بهزیستی برای پول به این کار می پردازند و برایشان بچه ها و آینده آن ها مهم نیست. نازنین بر این عقیده بود که برخی از مدد کاران به دلیل پولی که می گیرند به طور انجام وظیفه کار می کنند و در واقع برایشان بچه ها مهم نیست. بعد از نازنین مجید تعریف کرد که قبل از این که وارد جامعه شود در بهزیستی طوری زندگی بیرون مطرح شده بود که هیچ وقت فکر نمی کردند بتوانند زندگی راه اندازی کنند؛ به همین دلیل بیشتر بچه ها که از بهزیستی ترخیص می شوند آماده یک زندگی بیرونی و مستقل نیستند. در گفت و گوی این چهار نفر بحث به وام ۱۴ میلیون تومانی که بچه ها هنگام ترخیص می گیرند رسید که تمامی افرادی ترخیص شده که در جشن نشسته بودند به این مبلغ اعتراض کردند. اعضای خیریه در پاسخ به این اعتراضات وعده دادند که درباره این مشکلات در جلسات مختلف بحث خواهد شد و به نارضایتی بچه ها رسیدگی خواهد شد.
پس از نشست این چهارنفر، همسران مسئولان دولت که اعضای خیریه هستند پشت تریبون آمدند و از آنها تقدیر شد. سپس کیک یک سالگی روشنای امید را آوردند و با بچه ها شب یلدا و یک سالگی روشنای امید را جشن گرفتند.
شمع کیک یک سالگی «روشنای امید» خاموش شد تا دغدغه برای این جوانان همچنان روشن باشد. مثل ابرهای آخرین پنج شنبه پاییزی که همچنان در بعد از ظهر هم امید باران را در دلشان نشانده بودند.
