عادت غذایی سالم برای کودکان در مراکز نگهداری
یکی از مسئولیت‌های مهم مراکز نگهداری و حتی خانواده‌های فرزندپذیر حصول اطمینان از این است که فرزندخوانده یا فرزند تحت‌سرپرستی شما دسترسی آسانی به غذا و میان‌وعده‌های سالم داشته باشد. هرچند، بسیاری از فرزندان در این مراکز با پیشینه اهمال یا تروما نزد شما آمده‌اند، که اغلب منجر به رفتارهای غذایی ناسالم می‌شود. چنین رفتارهایی شامل غذااندوزی(1)، غذادزدی و سایر الگوهای مرتبط با غذاها می‌شود. باید این را هم اضافه کرد که کودکان در مراکز نگهداری یا تحت سرپرستی موقت ممکن است تحت‌تأثیر مسائل دلبستگی باشند که می‌تواند روی الگوهای رژیم‌شان تأثیر مستقیمی داشته باشد. بنابراین با درنظر گرفتن این موضوع، ما در این مقاله بررسی می‌کنیم که کودکان تحت سرپرستی و مراقبت را چگونه به عادات سالم غذایی تشویق کنیم و به آنها بیاموزیم چگونه از پس این چالش‌ها بربیایند.
غذااندوزی چیست؟
غذااندوزی بین کودکان تحت‌مراقبت که در گذشته ناامنی غذایی را تجربه کرده‌اند، رفتاری رایج است و ضرورتاً مکانیسم وفق‌پذیری‌ای است که آنها را به حس کنترل مهیا کرده و کمک‌شان می‌کند برای زمانی که ممکن است مواد خوراکی در دسترش‌شان نباشد آماده باشند. کودکان مراکز نگهداری که این عادت را دارند ممکن است غذا را در اتاق‌خواب‌شان پنهان کنند تا مطمئن شوند برای مثال وقتی لازمش دارند، کنارشان است. اگر شما مچ آنها را حین دزدیدن غذا بگیرید یا مظنون شوید که به‌هر شکلی غذااندوزی می‌کنند، مهم است که با شکیبایی و درک درست موضوع را بررسی کنید. به‌طور کلی، در چنین مواردی، تنبیه‌کردن کودک می‌تواند وضعیت را بدتر کند.
شیوه‌های دلبستگی چگونه روی عادات غذایی تأثیر می‌گذارند؟
ما شیوه‌های دلبستگی را روش‌های گوناگونی می‌نامیم که کودکان طی آن وابستگی‌های عاطفی را با مربیان (مراقبین و سرپرست‌های موقت) اصلی خود شکل می‌دهند. چهار شیوه دلبستگی مهم وجود دارد: دلبستگی امن، دلبستگی پرهیزی، دلبستگی مضطربانه و دلبستگی بی‌نظم. (2) در حالی که کودکی با شیوه دلبستگی امن در رابطه‌اش با سرپرست خود احساس امنیت می‌کند- و با احتمال بیشتری عادات غذایی سالمی دارد- کودکان با سایر شیوه‌های دلبستگی اغلب از مشکلات غذایی رنج می‌برند:
1. کودکان با دلبستگی پرهیزی ممکن است برای اثبات کنترل و استقلال‌شان از غذاخوردن پرهیز کنند.
2. کودکان با دلبستگی اضطرابی ممکن است در تلاش برای برآمدن از پس اضطراب‌شان، به غذا بچسبند.
3. کودکان با دلبستگی بی‌نظم ممکن است برای تنظیم عواطف‌شان مشکل داشته و همزمان درگیر پرخوری و کم‌خوری باشند.
با کودکی که غذااندوزی می‌کند، چه کنیم؟
ما برای مبارزه با ناامنی غذایی در کودکان تحت‌سرپرستی درنقش سرپرست یا مربی چندین کار را می‌توانیم انجام دهیم.
1. الگوسازی برای رفتارهای غذایی سالم
کودکان تحت‌سرپرستی ممکن است الگوهای مثبتی در زندگی‌شان نداشته باشند و از سرپرست خود یا والدین خونی‌شان عادات غذایی ناسالم را یاد گرفته باشند. شما به‌عنوان سرپرست این کودکان می‌توانید با بهره‌بری از رژیم متعادلی که شامل غذاهای متنوع می‌شود، برای‌شان الگوسازی کنید. به نشانه‌های گرسنگی و سیری‌تان توجه کنید و از اظهارنظرهای نامفید درباره غذا اجتناب کنید- مثل اظهارنظرهایی مرتبط با تصویر بدن‌تان. شما همچنین می‌توانید مثل یک خانواده کنار هم غذا بخورید تا حسی از تعلق و ارتباط را ایجاد کنید.
2. فنون فرزندپروری درمانی را به‌کار ببرید
تمام پدرومادرهای موقت می‌توانند برای کمک به درمان تروماهای گذشته کودکان از فنون فرزندپروری درمانی هم استفاده کنند و دلبستگی امن و جدیدی را شکل دهند. برخی از این فنون و تکنیک‌ها به‌شرح زیر است:
- همدلی و همدردی
سعی کنید احساسات نهفته در رفتارهای منفی آنها را درک کنید و تا جایی که می‌توانید به آنها رسمیت بدهید.
- باثبات و قابل‌پیش‌بینی باشید
مرزها و توقعات مشخصی حول مواد غذایی و غذاخوردن داشته باشید و همیشه هم همین‌ها را دنبال کنید.
- از تنبیه کودک خودداری کنید
برای صرف وقت اضافه با کودک به‌جای زمان‌های اضافه، از زمان‌های مهم استفاده کنید و برای آرامش به او فضای تنفس عاطفی بدهید.
3. از فهرست عملی غذای سالم خودتان استفاده کنید
موارد دیگری هم هست که می‌توانید برای تشویق کودکان تحت‌سرپرستی خودتان به عادات غذایی سالم انجام دهید.
1. برنامه منظم و قابل‌پیش‌بینی‌ای درباره غذا و میان‌وعده‌ها ایجاد کنید.
2. زمان‌های غذایی منظمی را مشخص کرده و گزینه‌های سالمی مثل میوه، سبزیجات، غلات و پروتئین را پیشنهاد کنید.
3. خود کودک را در برنامه‌ریزی و آماده‌سازی غذایی درگیر کنید، چراکه می‌تواند به او کمک کند در انتخاب‌های غذایی‌اش احساس قدرت کند.
4. به‌هیچ وجه از غذا به‌عنوان جایزه یا تنبیه استفاده نکنید، چراکه ممکن است منجر به عادات غذایی ناسالم شود. درعوض، از کودکان برای انتخاب غذای سالم تعریف کنید و برای امتحان چیزهای جدید از او تعریف مثبت کنید.
5. به کمک مشاور، مددکار یا متخصص سلامت روان فکر کنید.
رسیدن به چنین هدفی نیازمند شکیبایی و مصمم‌بودن، و رغبتی برای مواجه‌شدن با چالش‌هاست. با درک شیوه‌های دلبستگی متفاوت، ایجاد محیطی امن و داشتان برنامه‌ها و الگوهای سالم غذایی، می‌توانید با غذااندوزی و سایر عادات منفی رژیمی مبارزه کرده و از سلامت و آسایش کودکان در مراکز نگهداری حمایت کنید.
1) Food Hoarding
2) secure, avoidant, anxious, disorganized
