زخم پنهان زندگی‌های ما
خشونت خانگی یکی از آسیب‌های جدی اجتماعی است که می‌تواند به اشکال مختلف (فیزیکی، روانی، جنسی، یا اقتصادی) در محیط خانواده رخ دهد. این پدیده اغلب به‌دلیل عدم تعادل قدرت و نابرابری در روابط شکل می‌گیرد و تأثیرات مخربی بر سلامت روان و جسم افراد، به‌ویژه زنان و کودکان، دارد.
مثل هر خانواده‌ای، فرزندانی هم که از مراکز نگهداری و شبه‌خانواده‌ها مستقل می‌شوند ممکن است در معرض چنین خطراتی قرار بگیرند. شناخت و پیشگیری از خشونت خانگی برای آنها که در گذشته هم تجربه محیط‌های آسیب‌زا را داشته‌اند، اهمیت مضاعفی دارند و می‌تواند آنها را حتی در روابط ناسالم یا خشونت‌آمیز آسیب‌پذیر کند.
یک روایت آشنا از خشونت
مادری را درنظر بگیرید که پسر کوچکی دارد و همسرش که به‌تازگی از کار بی‌کار شده و گرفتار اعتیاد است، مدام هردو را آزار می‌دهد. از آزارها کلامی تا فیزیکی، هم مادر و هم پسر 4ساله.
بر اثر این خشونت، مادر در این رابطه علاوه بر آسیب‌های فیزیکی و روانی، عزت‌نفس خود را از دست می‌دهد و با توجه به وابستگی مالی احتمالی‌اش به همسرش، دچار مشکلات اقتصادی می‌شود.
پسر این خانواده هم، علاوه بر آسیب‌های جسمی احتمالی، دچار تروماها و اختلالات روانی می‌شود. او بعدها در مدرسه به‌خاطر کاهش تمرکز، دچار مشکلات آموزشی می‌شود و احتمال تکرار چرخه خشونت در نسل بعدی هم وجود دارد.
در صورت تجربه خشونت خانگی چه‌کار کنیم؟
- تماس با اورژانس اجتماعی (123)
ارائه خدمات مشاوره و گزارش‌گیری ۲۴ ساعته، با حفظ محرمانگی. - ارائه کمک‌های حقوقی
حمایت از قربانیان در ثبت شکایات و دریافت دستورات محافظتی از دادگاه. - توانمندسازی زنان
برگزاری کارگاه‌ها برای ارتقای مهارت‌های تصمیم‌گیری، افزایش اعتمادبه‌نفس و توانایی‌های مالی. - آموزش کودکان و نوجوانان
آموختن احترام متقابل و نحوه برقراری روابط سالم از سنین پایین. - پشتیبانی از قربانیان در محله‌ها
ایجاد شبکه‌هایی از حامیان محلی برای نظارت و حمایت از خانواده‌های در معرض خطر. - خدمات درمانی و روانشناسی
ارائه مشاوره و درمان برای کاهش آسیب‌های روانی به قربانیان و بهبود وضعیت کودکان. - بازسازی روابط خانواده
در شرایطی که بازگشت به رابطه ممکن است، از خدمات میانجی‌گری و خانواده‌درمانی استفاده شود. - آموزش مهارت‌های مقابله
یادگیری روش‌های ایمن برای خروج از موقعیت‌های خطرناک، فراگرفتن حقوق قانونی و روش‌های پیگیری آن
بیشتر بخوانید
وقتی در 18سالگی خانه را ترک می‌کنیم، چه اتفاقی می‌افتد؟
ترخیص یا استقلال از سازمان بهزیستی
راهکارهای روشنای امید برای فرزندان خود چیست؟
این اتفاق می‌تواند برای فرزندان روشنای امید هم که از سازمان بهزیستی مستقل شده‌اند، بیفتد. فرزندان ما در صورت چنین اتفاقی با مدیرعامل یا مددکار اجتماعی بنیاد تماس می‌گیرند و آنها در سریع‌ترین زمان خود را به فرزند می‌رسانند. اگر امکان حل‌وفصل مشکل با حضور آنها وجود داشت، بنیاد مقدمات بعدی را آماده می‌کند ولی در غیر این‌صورت ما هم با اورژانس اجتماعی برای مداخلات جدی‌تر تماس می‌گیریم.
پس از خارج‌کردن فردی که دچار خشونت خانگی شده از محل ناامن، روشنای امید برای او و همسرش (در صورت تمایل) جلسات مشاوره روانشناسی برگزار می‌کند و آنها را برای آشنایی با حقوق‌شان به واحد حقوقی و وکلای داوطلب معرفی می‌کند.
اینها مراحل ابتدایی و میانی است که روشنای امید در صورت بروز خشونت خانگی برای فرزندانش مداخله می‌کند. مرحله بعدی، پس از گذراندن مشاوره‌های مددکاری، روانشناسی و حقوقی، تأمین مسکن امنی برای آنهاست. در صورت احتمال بروز خشونت خانگی، ما فرزندمان را (و اگر او هم فرزندی داشته باشد) از خانه ناامنش خارج کرده و برایش سرپناهی مهیا می‌کنیم. سپس زمینه‌ای فراهم می‌کنیم تا در کارگاه‌های مهارت‌آموزی شرکت کرده و بتواند در سریع‌ترین زمان ممکن شغلی پیدا کند. استقلال مالی امکان تصمیم‌گیری آزادانه برای خروج از رابطه‌ی ناسالم یا تأمین نیازهای خود و فرزندان را فراهم می‌کند. علاوه بر این، رفتن سر کار، عزت‌نفس ازدست‌رفته فرد خشونت‌دیده را تقویت کرده و دسترسی او را به شبکه‌های حمایتی و اجتماعی بیشتر می‌کند.
انتهای پیام
